SİYASAL İSLAMCILIĞIN İKTİDARA GELİŞİNİN ÜSTÜNDEN 15 yıl geçti.

Biçim anlamında, eskiye göre daha güçlü bir Müslümanlık algısı yaygın görünüyor toplumumuzda. Ama inancın özü kesin biçimde hasar gördü.
*
“Müslüman   domuz eti yemez, içki içmez” den öte bir dayanağımız kalmadı elimizde.
*
“Müslüman sözünü tutar, yalan söylemez, kul hakkı yemez, emanete hıyanet etmez, fitne fesattan, riyadan  uzak durur.” derken sağımıza solumuza bakıyoruz. Bir duyan olur da incinir diye camilerde bile söylemekten korkar olduk. 
*
Ülkemizin içinde bulunduğu milli, manevi durum, din algısı, yaşanan din   ortada. Özellikle ekonomik alanda derin bir gayri-İslami tablo yaşanıyor.
*
15 yılın sonunda Türkiye’de toplumun en zengin % 1’lik kesimi toplam servetin yüzde 54.3’ünü alıyor, kalan yüzde 99 toplam servetin yüzde 45.7’sini.
*
Her gün daha fazla komşusu açken  tok yatanlar ülkesi oluyoruz.
*
Faiz haramdı-değildi derken içimiz-dışımız banka doldu. Tüm umudumuz talih kuşu. Piyango, Toto,Loto, İddaa, at yarışı. Devlet en büyük kumar oynatıcı olarak  haftanın her gününde umut dağıtıyor, vatandaşı soyuyor.
*
Bizler de olan bitenlerden dolayı siyasi iktidarı eleştiriyoruz doğal olarak.
*
Dostlarımız doğru da söylesek alınıyorlar eleştirilerimize. Savunmaya hatta saldırıya geçiyorlar. Ve ilginçtir, dünün o idealist maneviyat sevdalıları,  AKP’yi savunurken hep paraya, mala, maddeye, materyale dayalı  noktalara dayanıyorlar. Ağızlarında maneviyat, ilahiyat  hak getire...
*
Ağızlarını açar açmaz başlıyorlar saymaya: 
*
“Daha önce uçağa binebiliyor muydun? Şu duble yollara bir baksana kardeşim. Marmaray’a hiç bindin mi? 3.havaalanı uykunu mu kaçırıyor? AVM’leri görmüyor musun? Baksana her şey gani. “
*
Belli ki  onlara bile tutunabilecekleri manevi bir dal bırakmamış bu  parti.
*
Az hizmet değil yani(!)