12 Kasım 1999 Düzce depreminin yıldönümü Kaynaşlı’da anıldı. Depremde yakınlarını kaybedenler mezarlıklara akın ettiler, acıların hala taze olduğunu söylediler.
12 Kasım 1999 yılında 7.2 şiddetinde, birçok yıkıma ve can kaybına neden olan depremde merkez üssü olan Kaynaşlı ilçesinde depremde hayatını kaybedenler düzenlenen etkinlikle anıldı. Kent meydanında deprem şehitleri için mevlit okutuldu, dua edildi. Mevlidin ardından vatandaşlar Kaynaşlı mezarlığına giderek yakınları için mezarı başında dua ettiler.
Depremde 4 yaşındaki oğlunu kaybeden anne Ayşe Boncuk depremin acısının hale taze olduğunu işaret ederek, “Depremi unutmadık. Kendim de yaşadım, enkazdan çıktım. Unutamıyorum. Birisi duvara vursa deprem oldu sanıyorum. Unutulmaz, neler yaşadık nasıl anlatayım? Benim için hayat bitti. Oğlumu, kız kardeşimi kaybettim. 1,5 saat enkaz altında kaldım” dedi.
Baba Veysel Boncuk da 12 Kasım 1999’da yaşananların zor günler olduğunu ifade ederek, “Yapacak bir şey yok. Depremde bir çocuğumuzu kaybettik şu anda 3 çocuğumuz var. Şimdi onlar için mücadele ediyoruz. Ama geçmişi unutmuyoruz. Geçmişi yad ediyoruz. Ona göre elimizden geleni yapıyoruz. Hayat devam ediyor. Ben burada değildim. Buraya gelene kadar eşim enkazdan çıkıyor, oğlumu çıkarmışlar. Kundakta bebeğimiz var onu çıkarmışlar. Ben eşimi ancak Bolu’da bulabildim. Ambulansla götürmüşler. Zor yani anlatması bile zor. Anlatırken bile insan zorlanıyor. Biz o yüzden bu konuları çok konuşmuyoruz” şeklinde konuştu.
1999 depreminde birçok yakınını kaybeden Ayşe Erdol da “deprem unutulur mu” diyerek “Hep korku ile yatıyoruz yatağa acaba deprem mi olacak? Deprem unutulmaz hiçbir zaman. Aklımızdan çıkmıyor. Her gün buradayız” dedi.
Depremde yakını kaybedenler mezarlık ziyaretinin ardından evlerinin yolunu tuttu.
